Zofia Bittenek 1904–1943

Wyższa Szkoła Pielęgniarstwa PCK w Poznaniu – 1929.

Długoletnia przełożona pielęgniarek kilku szpitali, między innymi .Szpitala PCK na Solcu. Organizowała pracę pielęgniarek i opracowała zasady administrowania, kierowania kadr. Więźniarka Oświęcimia– Brzezinki. Zginęła w obozie zagłady po zastrzyku z fenolu.

Posmiertnie odznaczona Medalem Florence Nightingale.

W 1939r pracowała jako przełożona w szpitalu Ubezpieczalni Społecznej na Solcu w Warszawie, szpital ten Niemcy przenieśli na Czerniakowską 231- gdzie nadzór nad całym personelem przejęli Niemcy. W 1942r. została aresztowana , następnie w październiku 1942r. wywieziona do Oświęcimia – Brzezinki ( blok 1 , nr obozowy 22539 ). Zgłosiła się do pracy pielęgniarskiej w ,, rewirze "- przydzielona została na blok 27, gdzie było 475 chorych. Zachorowała wraz z innymi na tyfus plamisty z utratami przytomności, psychozą potyfusową , zamroczenia. Dołączyły się problemy z kończynami dolnymi , odmrożone wcześniej palce uległy gangrenie, mimo wysiłków personelu medycznego kawałkami odpadało ciało i niestety w grudniu nie miała już stóp. W styczniu gangrena doszła poza kostki stóp. W początkach lutego 1943r. W stanie agonalnym została wyselekcjonowana i dostała zastrzyk z fenolu. Dokładnej daty nie zdołano ustalić.

Była pielęgniarką z zamiłowania , posiadała talent organizacyjny , opracowała pierwsze zasady pracy przełożonej pielęgniarek w szpitalu. Jako przełożona dbała bardzo o cały personel , o podnoszenie kwalifikacji zawodowych pielęgniarek , o humanitarny stosunek do pacjentów .

Zobacz: Zofia Bittenek - Medalistka medalu Florence Nightingale

Zobacz: Zofia Bittenek - Dokumenty archiwalne