Pielęgniarki spadochroniarki.
W 1938 roku, w Szkole Pielęgniarstwa PCK w Warszawie przy ul. Smolnej 6 został zorganizowany trzymiesięczny kurs spadochronowy dla słuchaczek szkoły. Inicjatorami kursu byli: płk dr med. Antoni Fumel – wykładowca szkoły i pielęgniarka Jadwiga Węgorzewska – vice dyrektor szkoły.
Kurs realizowany był w ramach obowiązujących zajęć z przedmiotów o tematyce wojskowej. Warunkami do odbycia kursu były: uzyskanie zgody dyrekcji szkoły, rodziców, dyrektora Zarządu Rady Szkolnej, hr. Marii Tarnowskiej, oraz dobry stan zdrowia, potwierdzony wynikami badań obowiązującymi spadochroniarzy wojskowych. Wykonano je w Centralnym Instytucie Badań Lotniczych w Warszawie. Ostatecznie zostało zakwalifikowane osiem kandydatek, były to słuchaczki z XVIII i XIX kursu i pracownice szkoły.
Borkowska Józefa
Kreisler (…)
Królikowska Józefa
Maksymowicz Ałła
Markiewicz Irena
Niemirska Barbara
Osadnikówna Jadwiga
Węgorzewska Jadwiga
Kurs prowadzili instruktorzy: Dobrowolski i Zacharski. Program obejmował zajęcia teoretyczne i praktyczne, w tym kilkakrotne skoki spadochronowe na różnej wysokości. Początkowo ćwiczenia balonowe odbywały się w Legionowie.
Zakończeniem szkolenia był udział uczestniczek w pokazie zorganizowanym przez Wojskową Służbę sanitarną na Polach Mokotowskich w Warszawie. Pielęgniarkom-spadochroniarkom towarzyszyły w pokazie wojskowe samoloty sanitarne. Obserwatorami pokazu, obok licznie zgromadzonej publiczności, byli przedstawiciele generalicji z szefem Wojskowej Służby Zdrowia, gen. dr med. Stanisławem Rouppertem.
30 lipca 1938 roku w Luksemburgu odbył się zjazd Medycyny Sanitarnej, któremu towarzyszył konkurs samolotów sanitarnych. W skład polskiej ekipy, startującej pod znakiem PCK wchodziły m.in. trzy wojskowe samoloty sanitarne i patrol skoczków spadochronowych w składzie: instruktor LOPP Leon Dobrowolski oraz pielęgniarki Jadwiga Węgorzewska, vice dyrektor szkoły i uczennica Irena Markiewicz.
Polska ekipa odniosła ogromny sukces. Otrzymała m.in. Puchar Raphaela za najlepsze rozwiązanie kabiny dla rannych w samolocie LWSZ i nagrodę za samolot RWD-13. wielkie uznanie i entuzjazm widzów z trzydziestu państw, w tym licznie zgromadzonej Polonii, wywołał pokaz lotnictwa sanitarnego z udziałem skoczków spadochronowych. Polki były jedynymi kobietami wśród ekip uczestniczących w pokazie. Za udany występ zostały nagrodzone srebrnym pucharem Luksemburskiego Czerwonego Krzyża oraz otrzymały odznaki instruktorów spadochronowych. Młode polskie pielęgniarki podbiły serca ponad dwutysięcznej widowni. Po triumfalnym powrocie do Warszawy, w uznaniu zasług zostały odznaczone specjalnym medalem nadawanym lotnikom. Obie spadochroniarki przyczyniły się do podniesienia splendoru Szkoły Pielęgniarstwa PCK i trwale zapisały się w historii pielęgniarstwa polskiego.Powróciły do codziennych zajęć w szkole.
Jadwiga Węgorzewska z chwilą wybuchu wojny, z częścią uczennic, m.in. Haliną Karpińską-Bulińską, zostały przydzielone do punktu sanitarnego na ul. Kredytowej (gimnazjum Mikołaja Reja). Po zbombardowaniu gmachu przenosiły rannych kolejno do podziemi na ul. Kredytowej róg Jasnej (sklep z dywanami), do gmachu na rogu Marszałkowskiej i dalej do podziemi kościoła Wszystkich Świętych, gdzie operowano nawet na ołtarzach. Dyrektorką punktu była dr Dembowska. Po zbombardowaniu kościoła Jadwiga Węgorzewska z Ireną Markiewicz i Haliną Karpińską przeniosły chorych do Szpitala Ujazdowskiego. Jadwiga Węgorzewska została zastępczynią przełożonej w tymże szpitalu. Po wojnie, po wyjściu za mąż za inżyniera lotnictwa Gumowskiego, pracowała jeszcze jako pielęgniarka na pół etatu. Zmarła w Domu Lekarza przy ul. Wołoskiej mając osiemdziesiąt lat.
Irena Markiewicz, urodzona w 1919 roku, pracowała zawodowo jako pielęgniarka, następnie ukończyła medycynę, uzyskała specjalizację onkologa-patologa. Wyszła za mąż za lekarza dr Jurewicza. Zamieszkała w Kanadzie. Odwiedziła Polskę w 2001 roku.
opracowanie Irena Kosobudzka-Starzec
na podstawie notatki absolwentki szkoły PCK,
Haliny Karpińskiej-Bulińskiej i jej ustnej relacji w zbiorach CAPP
zdjęcia ze zbiorów CAPP