Zasłużone pielęgniarki

"Człowiek jest wielki nie przez to co ma, nie przez to, kim jest, lecz przez to czym dzieli się z innymi"

Jan Paweł II

Pogłębianie i eksponowanie wiedzy o historii zawodu daje ogromne korzyści przede wszystkim środowisku pielęgniarek, ale nie bez znaczenia pozostaje dla szerszego grona odbiorców. W dobie zawrotnego postępu technologicznego, komercjalizacji i tendencji konsumpcyjnych ulega zachwianiu system wartości moralnych i etycznych osadzonych w głębokim humanizmie. Bogata spuścizna, jaką zostawiły liderki polskiego pielęgniarstwa jest tym obszarem życia człowieka, z którego należy czerpać wzorce osobowe.

Historia przedstawia wybitne postaci polskich pielęgniarek, których postawa, system wartości oraz działanie odzwierciedla istotę pielęgniarstwa, jego założenia i misję: Salus aegroti suprema lex – dobro chorego najwyższym prawem. Świadomość i znajomość własnych korzeni będących powodem do dumy, wpływa korzystnie na kształtowanie tożsamości zawodowej, wzmacnia poczucie więzi i stymuluje do wzrostu poczucia wartości. Poprawa samooceny z kolei jest istotnym elementem budowania lepszego wizerunku współczesnej pielęgniarki, wzmacniania prestiżu zawodowego i pozycji społecznej.

Mając świadomość wartości i bogactwa Historii Polskiego Pielęgniarstwa nie można dopuścić, aby odziedziczona spuścizna była traktowana jako zapomniany relikt przeszłości. Zachowanie od zapomnienia jest naszym moralnym nakazem.

Prezentowane wzorce osobowe niech staną się źródłem inspiracji, powodem do dumy oraz motywem głębokiej refleksji w myśl słów Jana Pawła II:

„Człowiek tyle jest wart, ile może dać drugiemu człowiekowi”

Opracowanie: Jadwiga Gnich