Julia Nenko 1903-1983

Odznaczenia:


  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
  • Medal Wojska Polskiego
  • Krzyż Monte Cassino
  • Medal „Zwycięstwa i Wolności”
  • Odznaka Grunwaldzka
  • Złota Odznaka związku Pracowników Służby Zdrowia
  • Brytyjska Gwiazda za Wojnę
  • Gwiazda Afryki
  • Gwiazda Italii
  • The War Medal
  • Defence Medal
  • Medal im. Florence Nightingale 1975

 

Pielęgniarka i laborantka fizykoterapeutyczna. Brak dokładnych danych o wykształceniu zawodowym. Do 1939 pracowała w 5 Wojskowym Szpitalu Okręgowym w Krakowie. W sierpniu 1939 została mobilizowana i przydzielona do Wojennego Szpitala nr 401. Wraz ze szpitalem przeszła kampanię wrześniową, w listopadzie 1939 przekroczyła granicę rumuńską. Z Rumunii, z grupą polskich pielęgniarek przedostała się do Egiptu, gdzie do końca 1940 pracowała w szpitalu, w Aleksandrii. Następnie powołana do Polskiej Brygady Strzelców Karpackich na stanowisko zastępczyni przełożonej w Szpitalu Brygady w Palestynie. W 1942 przydzielona do Polskiego II Korpusu w Iraku – do I Szpitala Wojennego na stanowisko przełożonej pielęgniarek. W 1944 wraz z II Korpusem Polskim i Szpitalem Wojennym została przeniesiona do Włoch. Ten przyfrontowy szpital (liczył 1600 łóżek) mieścił się w namiotach. Personel lekarski i pielęgniarski pracował w bardzo ciężkich warunkach – rannych przywożono bezpośrednio z pola walki spod Monte Cassino, Ancony i Bolonii. W 1946 wyjechała do Anglii. W kwietniu 1947 roku powróciła do kraju, w maju tegoż roku została zdemobilizowana przez RKU Kraków i przeniesiona do rezerwy w stopniu majora WP.

 

 
Siostra Julia Nenko zdaje meldunek gen. Sikorskiemu (w hełmie) podczas jego wizyty i przeglądu wojsk w Tobruku
(czerwiec 1943, zbiory archiwum KSPIPP, Odział w Krakowie)		 Życiorys Julii Nenko

Zobacz: Julia Nenko - Medalistka medalu Florence Nightingale