Krystyna Ejsmont (1934 -      )

 

Posłanka

w Sejmie kontraktowym X kadencji 1989-1991

Odznaczenia:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Złoty Krzyż Zasługi
  • Srebrny Krzyż Zasługi
  • Medal XL lecia PRL
  • Medal X lecia Samorządu Pielęgniarek i Położnych
  • Odznaka Honorowa PTP
  • Odznaka  za wzorową pracę w służbie zdrowia
  • Odznaka za zasługi dla miasta Łodzi

 

Krystyna Stefania Ejsmont - pielęgniarka, pedagog, posłanka w Sejmie kontraktowym w X kadencji 1989-1991.  Aktywna działaczka  Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego, współorganizatorka samorządu pielęgniarek i położnych, członek Naczelnej Rady.

Urodziła się w 1934 r. w Grodnie. Ojciec i znaczna część rodziny zostali wywiezieni na Syberię. W 1945 r. wobec zagrożenia kolejną wywózką przyjechała do Polski  i zamieszkała w Łodzi, z którą  związała się na stałe mimo konieczności kilkakrotnego zamieszkiwania w innych miastach.

Gimnazjum i  Szkołę Pielęgniarstwa ukończyła w Łodzi. Nakazem pracy została skierowana do pracy w przychodni przy Zakładach Włókien Sztucznych – Anilana, następnie przeniesiona do Szpitala Powiatowego w Giżycku. Pracowała w oddziale dziecięcym, następnie na sali operacyjnej jako instrumentariuszka. W 1956 r. po urlopie macierzyńskim podjęła pracę w ambulatorium dla repatriantów. W październiku 1960 r. podjęła obowiązki pielęgniarki środowiskowej  w poradni przeciwgruźlicze w Łodzi. Od 1964-1965r. została zatrudniona w charakterze nauczycielki w Zasadniczej Szkole Medycznej Asystentek. W 1970 r. objęła stanowisko pielęgniarki przełożonej w szpitalu im. Karola Jonschera, a w 1972 r. naczelnej pielęgniarek w  dzielnicy Łódź Górna. Ukończyła kurs dla kierowniczej kadry pielęgniarek. Opracowała projekt dokumentacji pielęgniarskiej. ZOZ w którym kierowała pracą pielęgniarek zajął pierwsze miejsce w konkursie na najlepszy ZOZ w Polsce. W 1978r. została oddelegowana przez MZ na dwutygodniowy pobyt w Budapeszcie w celu zapoznania się z pracą węgierskich pielęgniarek.

W 1983r. przeszła na rentę a następnie na emeryturę, którą zawiesiła w 1987r. Objęła stanowisko zastępcy pielęgniarki naczelnej w Szpitalu Centrum Zdrowia Matki Polki, funkcję tę pełniła do 1970 r. Tu wraz z zespołem pielęgniarek opracowała kartę opieki pielęgniarskiej.

W 1989r. została rekomendowana jako kandydatka na posła Sejmu kontraktowego z puli PZPR. Mandat poselski piastowała w X kadencji Sejmu w latach 1989 – 1991.

Bardzo aktywnie uczestniczyła w powstaniu ustawy o samorządzie pielęgniarek i położnych, która została uchwalona 19 kwietnia 1991r. (Dz. U. nr 41 z 1991r. poz.178), oraz ustawy o zawodach pielęgniarki położnej będącej wynikiem prac nad dwiema odrębnymi inicjatywami środowiska pielęgniarskiego. Ustawa z dnia 5 lipca 1996.(Dz. U. nr 91 z 1996. poz.410). Projekty ustaw wprowadzała pod obrady Sejmu jako poseł sprawozdawca.

Była członkiem Komisji Zdrowia współzałożycielką Parlamentarnego Koła Kobiet, autorką wielu interpelacji poselskich. Uczestniczyła w pracach organizacyjnych pierwszego Zjazdu Samorządu Pielęgniarek i Położnych. Została członkiem Naczelnej Rady, a następnie skarbnikiem (do 1994). Pracowała w Komisji Prawa i Legislacji Naczelnej Rady, była członkiem Komisji Skarg i Wniosków. Przewodniczyła zespołowi ds. poradni ekologicznych.

Uczestniczyła w tworzeniu samorządu pielęgniarek i położnych w Łodzi. Była członkiem Okręgowej Rady PiP.

Od 1953r. aktywnie uczestniczyła w pracach ZZPSZ.

Od 1961 r. jest członkiem Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego. W pierwszej kadencji była wiceprzewodniczącą, a w kolejnych dwu przewodniczącą Zarządu Oddziału PTP .

Została uhonorowana licznymi odznaczeniami.

Opracowała  Krystyna Wolska-Lipiec

na podstawie materiałów zawartych w zbiorach CAPP