KONSTANCJA IRENA STEFANIAK z domu ZABRODZKA 1922-1976

PRZEWODNICZĄCA  ZG PTP   W LATACH 1969-1976

Odznaczenia: Srebrny  Krzyż Zasługi  1954 r. Medal dziesięciolecia Polski Ludowej  1954 r. Srebrna odznaka PCK  1954 r. Odznaka za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia 1955 r. Złota Odznaka PCK  1955 r. Medal tysiąclecia Polski 1966 r. Złota Odznaka J. Krasickiego 1973 r. Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski  1974r. Medal XXX lecia PRL  1974 r. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski  1974 r. Odznaka Honorowa PTP  1976 r

Konstancja Irena Stefaniak z/d Zabrodzka urodziła się 11 marca 1922 roku w Pabianicach w rodzinie inteligenckiej. Lata dziecięce spędziła wraz z rodzicami, Aleksandrem i Anielą Zagrodzkimi, na Kresach w miejscowości Kowle. Latem 1939 roku odwiedziła wraz z ojcem rodzinę w Warszawie. Wybuch wojny uniemożliwił im powrót do domu. W Warszawie podjęła naukę w Liceum Handlowo Administracyjnym im. Heleny Hanakowskiej. Egzamin dojrzałości zdała w 1942 roku.

Podczas Powstania Warszawskiego działała jako sanitariuszka na Starym Mieście. W 1944 roku wraz z rodzicami zamieszkała w Piotrkowie Trybunalskim. Wstąpiła w szeregi Związku Walki Młodych, w którym pełniła funkcję instruktora kulturalnego. Przeniosła się do Opola, podjęła pracę sekretarki w Państwowym Zakładzie Ubezpieczeń. W 1946 roku wstąpiła do PZPR i stała się aktywnym członkiem partii na terenie Śląska.

Przeżycia wojenne, powstańcze skłoniły ją do wyboru pielęgniarstwa jako dalszej drogi życiowej. W 1947 roku podjęła naukę w trzyletniej Szkoły Pielęgniarsko – Położniczej w Siemianowicach Śląskich. Dyplom pielęgniarki - położnej otrzymała w 1950 r. w Bytomiu. Podczas pobytu w szkole wyróżniała się zdolnościami organizatorskimi, umiejętnością nawiązywania kontaktu z chorymi i personelem oraz bardzo dużą aktywnością w działalności społecznej i politycznej. Pełniła funkcję przewodniczącej szkolnego Koła Związku Młodzieży Polskiej oraz nieetatowej instruktorki ZMP w Katowicach. W 1951 roku została oddelegowana na sześciomiesięczny kurs do Szkoły Instruktorek Pielęgniarstwa w Warszawie, który ukończyła 15.11.

Powróciła do Zabrza i podjęła pierwszą pracę zawodową jako pielęgniarka w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 1. Następnie pełniła funkcję instruktorki w Państwowej Szkole Pielęgniarstwa, dyrektorki Szkoły Asystentek Pielęgniarstwa w Zabrzu do 1962 roku. W tym samym roku ukończyła Wydział Pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim. W 1963 roku na zlecenie ZG PCK opracowała skrypt do nauki zasad higieny osobistej i ogólnej, został on przyjęty jako obowiązujący podręcznik w szkołach asystentek pielęgniarstwa w całym kraju. Wyszła za mąż za Gerarda Stefaniaka, urodziła córeczkę Ewę. W latach 1955-1962 studiowała zaocznie na Wydziale Pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim – otrzymała dyplom magistra pedagogiki. Od 1 stycznia 1963 roku objęła stanowisko dyrektorki Liceum Pedagogicznego i Szkoły Ćwiczeń w Zabrzu. Była członkinią Stowarzyszenia Ateistów i Wolnomyślicieli, ukończyła kurs religioznawstwa na Wyższej Uczelni Marksizmu - Leninizmu w Zabrzu w 1963 roku.

W 1965 została przeniesiona do Warszawy. Objęła stanowisko dyrektorki Studium Nauczycielskiego Średnich Szkół Medycznych, kierowała nim do końca swojego życia tzn. do 1976 r. Od momentu powstania Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego czynnie uczestniczyła w organizowaniu Oddziału PTP w Katowicach. W latach 1965 -1968 była przewodniczącą Zarządu Oddziału Stołecznego. W roku 1969 została wybrana na przewodniczącą Zarządu Głównego PTP. Funkcję tę pełniła w latach 1969-1976. W latach 1970 -1971 pełniąc funkcję wiceprzewodniczącej ZG PTP działała w Komisji Historycznej przy Zarządzie Oddziału Stołecznego. W 1968 r. wizytowała z ramienia PTP pielęgniarstwo w Szwecji i Finlandii. Reprezentowała PTP na Międzynarodowym Zjeździe Międzynarodowej Rady Pielęgniarek w Dublinie 1971r. W 1972 roku uczestniczyła w Krajowej Konferencji Naukowej Pielęgniarek w Bukareszcie. Publikowała wiele artykułów w miesięczniku ,, Pielęgniarka i Położna”. Mimo pogarszający się stan zdrowia nie przerwała działalności związanej z reorganizacją PTP związaną ze zmianami w organizacji administracji państwowej. Pomagała w tworzeniu się nowych Oddziałów PTP, uczestniczyła w wielu zjazdach wojewódzkich, interesowała się kształceniem pielęgniarek i problemami Towarzystwa. Umiała pogodzić swoje rozliczne obowiązki wykazując hart i pogodę ducha. Za działalność zawodową i społeczną została nagrodzona wieloma odznaczeniami państwowymi i resortowymi. Zmarła w Warszawie 12 października 1976 roku.

Opracowały: Dorota Jacyna i Krystyna Wolska Lipiec

na podstawie dokumentów CAPP

Irena Stefaniak wręcza dyplom absolwentce z Mongolii - 1971r,	Szkolenie POP	Podziękowanie ze Szpitala Klinicznego za zorganizowanie pomocy podczas epidemii grypy 6.XII.1971r	Podziękowanie z Prezydium Rady Narodowej za  zorganizowanie pomocy podczas epidemii grypy 3.I.1972r

Egzamin dyplomowy 1973 r. Komisja Egzaminacyjna od lewej: doc dr Wanda Rachalska, mgr Jadwiga Iżycka,dyr. Irena Stefaniak, dr Kazimiera Tyborowska	Poczet sztandarowy na rozdaniu dyplomów 1973 r.	Podziękowanie Rady Dzielnicowej FSZMP - 22.VII.1974	Artykuł o Irenie Stefaniak w "Pielęgniarka i Położna nr 1/1977