IRENA KOSOBUDZKA - STARZEC (1927 - )

PRZEWODNICZĄCA ZG PTP W LATACH 1987-1990


 

Odznaczenia:

  • 1953 – Srebrna Odznaka Honorowa PCK,
  • 1954 - Srebrny Krzyż Zasługi,
  • 1956 – Odznaka „Za wzorową pracę w Służbie Zdrowia”,
  • 1963 - Złota Odznaka Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia,
  • 1967 – Złota Odznaka Honorowa PCK II stopnia,
  • 1969 – Odznaka 50-lecie PCK,
  • 1971 – Odznaka „Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego”,
  • 1971 – Złota Odznaka Honorowa PCK I stopnia,
  • 1972 – Brązowy Medal „Za zasługi dla Obronności Kraju”,
  • 1974 – Medal 30-lecia Polski Ludowej,
  • 1974 – Odznaka Honorowa PTP,
  • 1975 – Medal „W 30-tą Rocznicę Zwycięstwa nad Faszyzmem”
  • 1977 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • 1979 – Odznaka 60-lecie PCK,
  • 1980 – Zasłużony dla Ochrony Zdrowia Ludzi Pracy,
  • 1982 – Odznaka Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia,
  • 1982 – Medal Imienia dr Henryka Jordana,
  • 1984 – Medal 40-lecia Polski Ludowej,
  • 1985 – Zasłużony dla Zdrowia Narodu,
  • 1985 – Za Zasługi dla Warszawy – Złota Syrenka,
  • – Odznaka Tysiąclecia Państwa Polskiego

 

 

Irena Kosobudzka urodziła się 25.12.1927 w Biłgoraju. Córka Józefa i Feliksy. Ojciec był urzędnikiem Urzędu Skarbowego i radnym miejskim. Matka zajmowała się wychowywaniem trójki dzieci i prowadzeniem domu.

WYKSZTAŁCENIE

- Po maturze podjęła naukę w Szkole Pielęgniarstwa w Przemyślu, którą ukończyła w 1949 roku.

- W grudniu 1958 roku zdała egzamin państwowy i otrzymała Dyplom Nauczyciela Średnich Szkół Medycznych.

- W roku 1962 ukończyła Kurs Organizacji i Kierownictwa prowadzony przez Towarzystwo Wolnej Wszechnicy Polskiej – kierunek socjalny.

- W latach 1963-1968 studiowała na Uniwersytecie Warszawskim – ukończyła Wydział Pedagogiki.

PRZEBIEG PRACY ZAWODOWEJ

- po skończeniu Szkoły Pielęgniarstwa została skierowana do pracy w Zarządzie Wojewódzkim PCK. W latach 1949-1952 pracowała w Ośrodku Szkolenia Młodszych Pielęgniarek jako nauczycielka zawodu, a od 1951 jako dyrektor tego Ośrodka;

- w roku 1952 została przeniesiona do pracy w Zarządzie Głównym PCK w Warszawie na stanowisko Starszego Inspektora w Dziale Szkolenia Pielęgniarek;

- w latach 1954-1959 pełniła funkcję kierownika Sekcji Metodyczno-Programowej przy ZG PCK;

- w latach 1959-1962 była sekretarzem w Komisji Zdrowia w Zarządzie Głównym Ligi Kobiet;

- w latach 1962-1963 wróciła do ZG PCK na stanowisko kierownika Działu Szkolenia Pielęgniarek;

- w latach 1963 do 1967 była zatrudniona w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej na stanowisku starszego radcy w Departamencie Średnich Szkół Medycznych;

- od 1967 roku pracowała jako wiceprzewodnicząca Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia i z tego stanowiska w roku 1980 przeszła na emeryturę.

DZIAŁALNOŚĆ SPOŁECZNA

- w latach 1953-1958 pełniła funkcję przewodniczącej Rady Zakładowej i Komisji Współzawodnictwa w ZG PCK;

- w latach 1954-1965 była radną Dzielnicowej Rady Narodowej Warszawa-Śródmieście oraz członkinią Komisji Zdrowia Pracy i Pomocy Społecznej;

- z ramienia PCK uczestniczyła w transporcie dzieci Greckich z Polski do Jugosławii, a po regionalnej klęsce powodzi przewoziła grupę dzieci polskich na okresowy pobyt w Szwajcarii.

- w roku 1961 została członkinią PZPR – nie pełniła żadnych funkcji!

- w latach 1963-1985 pełniła funkcję Redaktora Naczelnego miesięcznika „Pielęgniarka i Położna”;

- w latach 1977-1983 przewodniczyła Komisji Adaptacji Zawodowej Pielęgniarek przy ZG PTP;

- w latach 1973-1980 wchodziła w skład Rady MON do spraw socjalnych – uczestniczyła w rozwiązywaniu problemów bytowych cywilnych pracowników służby Zdrowia;

- w roku 1974 była członkinią Prezydium ZG PCK i przewodniczącą Działu Pomocy Społecznej;

- w 1987r. na IX Krajowym Zjeździe Delegatów PTP została wybrana przewodniczącą Zarządu Głównego. Funkcję tę pełniła od 11 marca 1987 do 19 stycznia 1990r. Podejmowała wiele trudnych inicjatyw mających na celu podniesienie rangi zawodu.

Zajmowała się takimi zagadnieniami jak:

- przywrócenie systemu doskonalenia podyplomowego;

- zagwarantowanie pielęgniarkom stanowisk dyrektorek szkół pielęgniarstwa;

- udział pielęgniarek w konkursach na stanowiska kierownicze w placówkach służby zdrowia na równi z innymi pracownikami medycznymi;

- prawne zagwarantowanie naczelnym i przełożonym pielęgniarek stanowisk zastępcy dyrektora placówki,

- powołanie przy Departamencie Szkolnictwa i Nauki, Rady do spraw Wydziałów Pielęgniarskich;

- inicjowanie i kontynuowanie działań takich jak:

  • uroczystości związane z „Dniem Pielęgniarki”,
  • wczasy językowe dla pielęgniarek,
  • zbieranie i dokumentowanie danych historycznych dotyczących zawodu,
  • prowadzenie współpracy z zagranicznymi organizacjami pielęgniarskimi ze szczególną troską o kontakty z Międzynarodową Radą Pielęgniarek ICN
  • uczestnictwo w Międzynarodowych Kongresach Pielęgniarek;
  • aktywne uczestnictwo we wszystkich krajowych zjazdach PTP.

Irena Kosobudzka-Starzec przewodniczyła Zarządowi Głównemu PTP w okresie trudnym dla zawodu i Towarzystwa. Był to czas częstych zmian na stanowisku ministra zdrowia i resortowych decydentów. Oczekiwania na stanowisko resortu w stosunku do licznych propozycji rozwiązań problemów pielęgniarskich przedstawianych przez ZG, wymagały dużej cierpliwości i czujności. Zarząd Główny pod kierownictwem Ireny Kosobudzkiej dbał o kontakty z placówkami terenowymi. Przekazywano informacje o pielęgniarstwie w świecie, prowadzono sondaże i analizę przepisów regulujących organizację służby zdrowia i opieki nad chorymi. Dzięki takim działaniom uzyskano decyzję wyeliminowania z przepisów płacowych określenia „personel średni”, a naczelną pielęgniarkę zaszeregowano na poziomie zastępcy dyrektora ds. pielęgniarstwa. W tym okresie Urszula Krzyżanowska-Łągowska, członek ZG PTP opracowała projekt ustawy o samorządzie pielęgniarek i położnych, który został podany pielęgniarkom do ogólnopolskiej dyskusji a następnie przekazany do Sejmu.

Irena Kosobudzka uczestniczyła we wszystkich Zjazdach Krajowych PTP. Podczas VI Zjazdu przewodniczyła Zespołowi d/s Adaptacji Zawodowej, na VIII Zjeździe kierowała Zespołem ds. Rozwoju i Perspektyw PTP. W latach 1977-1983 była przewodniczącą Komisji Adaptacji zawodowej przy ZG PTP. W 1965r. reprezentowała PTP na Kongresie Międzynarodowej Rady Pielęgniarek we Frankfurcie nad Menem. Zawsze żywo zainteresowana sprawami pielęgniarek i położnych. Przyczyniła się do powstania Samorządu Zawodowego Pielęgniarek i Położnych. Uczestniczyła w konferencjach, obchodach rocznicowych i spotkaniach poświęconych rozwiązywaniu problemów zawodowych.
(2015r) Jest nadal czynnym członkiem PTP, działa w Oddziale Mazowieckim w Kole Seniorek.

 

Opracowały: Maria Kocent i Krystyna Wolska-Lipiec

na podstawie dokumentów CAPP

 

Artykuł I.Kossobudzkiej w Służbie Zdrowia nr 3 z dn. 25.12.1960 r
Powołanie w skład Kolegium MZiOSP 9.04.1987 r.
Życzenia z okazji XXX jubileuszu PTP Olsztyn maj  1987

 

Jubileusz PTP Olsztyn 1987 - wręczanie odznaczeń w czasie uroczystości z okazji XXX-lecia PTP
Fragment prezydium na uroczystości jubileuszu PTP Olsztyn 1987

 

Artykuł Ireny Kossobudzkiej w Pielęgniarce i Położnej. Nr 12 z 1988 r. Tekst porozumienia pomiędzy PTP i PTL 1988 r.
Podpisanie umowy o współpracę PTP i PTL 1988 r.
Zaproszenie na obrady PTP nad projektem ustawy o samorządzie pielęgniarskim 1989 r.


Własnoręczne potwierdzenie zgodności danych z 26.03.1993 r. Kongres Pielęgniarek Polskich w Busku 1993 r.
Kwestionariusz osobowy
Irena Kosobudzka W Pałacu w Łazienkach jako gość MFN, maj 2003