DANUTA LAMPARSKA (1942 -      )

PRZEWODNICZĄCA ZG PTP W LATACH 1990-1992


 

Odznaczenia:

  • Honorowa odznaka PTP 1993 r.

 

Danuta Lamparska z domu Kropiwnicka, urodziła się 4 lutego 1942 roku w Białymstoku. Liceum Ogólnokształcące ukończyła w 1961 roku w Milanówku. Następnie wstąpiła do 2 letniej Państwowej Szkoły Pielęgniarstwa nr 1 w Warszawie przy Szpitalu Praskim. Była to szkoła o bogatych tradycjach zawodowych, założona w 1939 roku przez siostrę Wandę ŻURAWSKĄ, absolwentkę Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa. (W roku 1961 dyrektorką szkoły była Irena Nieliwódzka.)
Po ukończeniu szkoły, z wynikiem bardzo dobrym, i otrzymaniu dyplomu rozpoczęła pracę w Szpitalu Praskim w oddziale I chirurgii od 1.X.1963 r. Jak wiele innych koleżanek nie przeczuwała, że związała się z tym szpitalem na całe życie zawodowe. Dyrektorem szpitala był Witold Gadomski, ordynatorem I chirurgii Mieczysław Pyrzakowski, przełożoną pielęgniarek Hanna Berezowska, a oddziałową chirurgii Daniela Fedorczuk. Po miesiącu pracy w oddziale Danuta przeszła do pracy na bloku operacyjnym I chirurgii jako instrumentariuszka. Przepracowała w nim 11 lat, tj do roku 1974, ostatnie pięć lat w charakterze kierowniczki bloku operacyjnego. W roku 1974 zostały powołane Zespoły Opieki zdrowotnej łączące pod jednym kierownictwem szpital i przychodnie dzielnicy. Pracownicy ze szpitala i przychodni mogli zamieniać stanowiska pracy w obrębie ZOZ bez formalnej zmiany miejsca pracy. Na tej zasadzie Danuta przeszła do pracy w charakterze przełożonej pielęgniarek do Przychodni Rejonowej przy ul. Dąbrowszczaków 5a. Jednak jako wieloletnia pielęgniarka szpitalna i zabiegowa nie mogła odnaleźć się w pracy o zupełnie innej specyfice. Po 10 miesiącach wróciła do szpitala. Objęła funkcję oddziałowej Zespołu Anestezjologii i Reanimacji i Izby Przyjęć. Po powstaniu Oddziału Intensywnej Opieki Medycznej w 1978 r. została oddziałową w tym oddziale, gdzie pracowała do chwili przejścia na emeryturę.

Do PTP należy od roku 1963, czyli od momentu powstania koła PTP w Szpitalu Praskim . Przez jedną kadencję była członkiem Zarządu Koła. W latach 1986-1989 pracowała w Komisji Technizacji przy ZG PTP. W roku 1989 na X Krajowym Zjeździe PTP została wybrana, jako jedyna kandydatka, przewodniczącą ZG PTP. Funkcję tę pełniła do czerwca 1992 r. Ze względów osobistych złożyła rezygnację z pełnienia tej funkcji przed upływem kadencji. Rezygnacja została przyjęta prze Prezydium ZG i plenum. Funkcję przewodniczącej objęła II – wice przewodnicząca Anna Kapała z Myślenic i pełniła ją do XI Zjazdu Delegatów PTP, który odbył się w listopadzie 1993 roku. Na Zjeździe tym została wybrana przewodnicząca ZG PTP, jako jedyna kandydatka, koleżanka Krystyna Wolska - Lipiec z Warszawy, była wicedyrektorka Centrum Doskonalenia Nauczycieli Średnich Szkół Medycznych w Warszawie przy ul. Spartańskiej.

5.X.1991r  spotkanie absolwentek pierwszych, warszawskich szkół pielęgniarstwa w szkole przy ul.Parkowej..Danuta Lamparska (druga  z lewej  w pierwszym rzędzie, obok z lewej Maria Szymańska, w drugim rzędzie pierwsza z prawej Eugenia Binzer, obok Rachela Hutner.)

Z punktu widzenia Komisji Historycznej PTP najbardziej intensywnym okresem pracy koleżanki Danuty Lamparskiej w PTP był okres pełnienia funkcji przewodniczącej Zarządu Głównego. Jednak o tym okresie Danuta mówi bardzo oszczędnie, trzeba pamiętać, że lata 1989-92 były latami wielkich przemian i zawirowań, a więc był okresem bardzo trudnym i przełomowym również dla PTP. Koleżanka Lamparska uważa, że PTP jako Towarzystwo naukowe powinno współpracować z placówkami naukowymi jak: Wydziały Pielęgniarstwa Akademii Medycznych oraz CMKP, CDNŚSzM. Winno koncentrować się na popularyzacji najnowszej, światowej wiedzy z pielęgniarstwa i nauk społecznych. Sama będąc przewodniczącą dążyła do takiej współpracy. Za jej kadencji były zorganizowane dwie konferencje pielęgniarskie:

  1. Kształcenie pielęgniarek i położnych do roku 2000.
  2. Rola pielęgniarki w promocji zdrowia.

W Konferencjach uczestniczyło wiele autorytetów pielęgniarstwa, medycyny i nauk społecznych.

 

Opracowała mgr Maria Żmijewska – Laskowska

Warszawa, 8 luty 1994 rok