Maria Wiśniewska ekspert - 1967-1973 IRAK, SOMALIA, konsultant - 1977 Birma
Urodziła się 13 lipca 1920 roku w Warszawie.
Ukończyła:
- kurs przygotowawczy, sanitarny PCK w Szpitalu Wojennym Kawalerów Maltańskich w Warszawie
- 2 - letnią Szkołę Pielęgniarstwa Ogólnego w 1947 r.
- Wydział Pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim i otrzymała tytuł magistra pedagogiki
- studia na Uniwersytecie Waszyngtońskim w Seattle , uzyskała stopień "bakalaureat" z pielęgniarstwa społecznego ( 2- letnie stypendium Rockefellera )
Pracę zawodową rozpoczęła w Szpitalu Wojennym Kawalerów Maltańskich 7 września 1939 r. jako sanitariuszka ( siostra pomocnicza). W 1942 r. została zatrudniona w Instytucie Higieny, gdzie zajmowała się organizacją pracy w szpitalach epidemiologicznych na prowincji. Od 1947 r. pracowała w szpitalu na Solcu na oddziale chirurgicznym i ortopedycznym, następnie objęła w nim stanowisko przełożonej pielęgniarek. W 1954 roku. została zatrudnienia w Wydziale Zdrowia dla miasta stołecznego Warszawy w Oddziale Opieki nad Matką i Dzieckiem. W latach 1962-1967 pracowała jako wizytator średnich szkół medycznych w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej w Departamencie Średnich Szkół Medycznych.
W 1967roku została oddelegowana do pracy w Światowej Organizacji Zdrowia, która powierzyła jej funkcję eksperta w Iraku i Somalii (1967-1973).
W Iraku M. Wiśniewska została zatrudniona na Wydziale Pielęgniarstwa Uniwersytetu w Bagdadzie. Miał on za zadanie przygotowanie kadry kierowniczej i nauczycieli oraz podniesienie prestiżu zawodu pielęgniarki w Iraku. Była jedyną polską pielęgniarką , która kształciła pielęgniarki na poziomie uniwersyteckim.
Do jej obowiązków należało przygotowanie programów nauczania i przeprowadzenie wykładów z pielęgniarstwa pediatrycznego i położniczego oraz z administracji i zarządzania w pielęgniarstwie. Była też odpowiedzialna za praktyki studentek. Opracowała arkusze oceny studentek i testy do egzaminów. Przeprowadziła analizę programów nauczania dla szkół, kształcących pielęgniarki na poziomie podstawowym. Dbała o nowoczesne wyposażenie placówek szkoleniowych w tym celu współpracowała z Ministerstwem Zdrowia i UNICEF-em.
Organizowała akcje promujące zawód pielęgniarki. Utrzymywała kontakty z absolwentkami uczelni, organizowała spotkania i zajęcia edukacyjne, które umacniały więzi w środowisku zawodowym.
W Somalii pracowała jako kierownik projektu WHO w 3 âletniej szkole pielęgniarstwa w Hargeizie. Po zbadaniu zapotrzebowania na pielęgniarki w tym kraju oraz poziomu kształcenia, opracowała nowe programy szkolenia teoretycznego i praktycznego z uwzględnieniem specyfiki pracy w tym regionie świata. Rozszerzyła je o przygotowanie do wykonywania drobnych zabiegów chirurgicznych i podstawowych badań laboratoryjnych niezbędnych do prowadzenia samodzielnej pracy w buszu. Wprowadziła możliwość naboru młodzieży męskiej do szkół pielęgniarskich.
Wykładała zasady pielęgniarstwa ogólnego, pediatrycznego i społecznego. Opracowała zakres obowiązków dla poszczególnych stanowisk pielęgniarskich. Zmieniła istniejący system kształcenia praktycznego, wprowadziła dyżury trzyzmianowe. Prowadziła konferencje, egzaminy, wizytowała wykłady nauczycieli zawodu.
Zorganizowała i wprowadziła szkolenie podyplomowe pielęgniarek pragnących zdobyć kwalifikacje położnej.
Przyczyniła się do zorganizowania Somalijskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego.
Podczas wybuchu epidemii cholery i ospy zorganizowała i prowadziła wraz ze studentami akcję szczepień ochronnych.
M. Wiśniewska w 1977r. została powołana przez WHO do pracy w Birmie w charakterze konsultanta w Rangunie. Do jej zadań należało przygotowanie programu kursu specjalistycznego z zakresu pielęgniarstwa dziecięcego. Zadanie to nie było łatwe. Programy musiały uwzględnić wymagania stawiane przez naukę, tradycje i religię (buddyzm). Po konsultacjach z wieloma specjalistami i przyszłymi wykładowcami został opracowany i przedstawiony do akceptacji Ministerstwu Zdrowia. Program został przyjęty w całości. Kurs rozpoczęty przed wyjazdem konsultantki.
M. Wiśniewska była aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego. Do 1985r. pracowała w Komisji Historycznej przy Zarządzie Głównym PTP w Warszawie.
Opracowała: Dorota Jacyna
Zdjęcia: Archiwum CAAP
Somalia - osiedle na pustyni |
Somalia - studnia na pustyni |
drzewo na pustyni |