STEFANIA ZOFIA HOCH 1922-2017
 |
Odznaczenia:
|
Stefania Zofia Dobosz z męża Hoch urodziła się 2 września 1922r. w Warszawie.
Ukończona szkoła:
Szkoła średnia J. Kowalczykówny i J. Jawurkówny w Warszawie, egzamin maturalny 1940 r.
Warszawska Szkoła Pielęgniarstwa 1942 r.
Warszawska Miejska Szkoła Położnych w Warszawie przy ul. Karowej 1943 r.
Szkoła Instruktorek Pielęgniarstwa w Warszawie 1951 r.
Uniwersytet Warszawski, Wydział Pedagogiki - praca magisterska -1974 r.
Dwuletnie podyplomowe Studia Afrykanistyczne - Uniwersytet Warszawski – lata osiemdziesiąte.
Praca społeczna i zasługi:
Od 1942r. członkini AK. W czasie Powstania Warszawskiego 1944 r. działała w szpitalu powstańczym przy ul. Wspólnej 22a niosąc pomoc rannym powstańcom oraz chorym i rannym cywilom. Wraz z rannymi została wywieziona do obozu Stalag IVB w Zeithain w Niemczech, nr jeniecki 299687. W szpitalu obozowym niezwykle ofiarnie pełniła obowiązki pielęgniarki i położnej. W 1945r. po wyzwoleniu obozu powróciła wraz ze znaczną grupą podopiecznych do Polski. W sierpniu znaleźli się w Toruniu, gdzie przebywała do października, a następnie powróciła do Warszawy. Podjęła pracę w szpitalu przy ul. Kowelskiej, następnie wyjechała do Wrocławia gdzie została zatrudniona w Klinice Ginekologiczno-Położniczej na sali porodowej. Wkrótce otrzymała propozycję pracy w Szkole Pielęgniarsko-Położniczej w Krakowie przy ul. Kopernika. Obowiązki instruktorki na sali porodowej objęła we wrześniu 1946r. i pełniła je do 1951r. Powróciła do Warszawy, tu ukończyła kurs pedagogiczny, po którym została zatrudniona w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej w Departamencie Średnich Szkół Medycznych. Przez 11 lat pełniła obowiązki wizytatora szkół pielęgniarskich i położnych. Po odejściu z MZ i OSp. objęła (na 5 Lat) stanowisko kierownika szkolenia praktycznego w Szkole Położnych w Warszawie przy ul. Karolkowej. W uznaniu dla Jej wiedzy, doświadczenia i zasług otrzymała propozycję pracy w Światowej Organizacji Zdrowia ( WHO ) przy ONZ jako instruktorka, konsultant, a następnie ekspert w sp. kształcenia pielęgniarek i położnych w krajach afrykańskich. W Dakarze uczestniczyła w przygotowaniu, otwarciu i działalności Wyższego Ośrodka Szkolenia dla pielęgniarek i położnych z krajów Afryki Środkowej. W Zairze pracowała w dużym ośrodku zdrowia gdzie szkoliła i doskonaliła wiedzę i umiejętności zawodowych zatrudnionego tam personelu. W Kamerunie współpracowała ze szkołą pielęgniarek i położnych oraz Ministerstwem Zdrowia i terenowym Wydziałem Zdrowia. Zadaniem było zdiagnozowanie potrzeb w zakresie uzupełnienia wiedzy, poprawa metodyki nauczania i podniesienie poziomu przygotowania zawodowego zatrudnionego już personelu, często nie posiadającego wymaganych kwalifikacji. Do kraju powróciła w 1975r. podjęła pracę pedagogiczną w Szkole Położnych w Warszawie przy ul. Wilczej 9., którą wykonywała do przejścia na emeryturę w 1978r. Zauroczona regionem, w którym działała z ramienia WHO ukończyła w 1982r Studia Afrykanistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Działała społecznie w Polskim Towarzystwie Pielęgniarskim. Była częstym gościem na konferencjach, zjazdach i spotkaniach pielęgniarek i położnych, dzieliła się swoją wiedzą i doświadczeniami. Bardzo aktywnie działała w Kole Absolwentek Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa, przy ZG PTP. Przez kilka lat była jego przewodniczącą, przyczyniła się do powstania opracowania monografii Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa oraz Archiwum WSP. Zmarła 31 października 2017r. i spoczęła na Starych Powązkach w grobie rodzinnym kw.240.
Zobacz: Pielęgniarki polskie w WHO
 |
 |
 |
 |
 |
| Stefania Hoch - uroczystość wręczenia Medalu im. Florence Nightingale 23 czerwca 2003 r. w Pałacu na wodzie w Łazienkach Królewskich w Warszawie |
Stefania Hoch odbiera gratulacje |
Stefania Hoch z najbliższymi |
Stefania Hoch z przyjaciółmi ( z lewej Marta Karnkowska ) |
|
