Artykuły
Anna Dyrlacz z d. Kłobukowska 1918-2011
 |
Odznaczenia:
|
Ukończone szkoły:
Warszawska Szkoła Pielęgniarstwa (WSP) – kurs XXXIII (1939r.)
Praca społeczna i zasługi:
Uczestniczka Kampanii Wrześniowej 1939 r., żołnierz Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej, ps. «Krystyna». Od 1 września 1939 r. zmobilizowana do Szp. Ujazdowskiego, na oddział chirurgiczny – do czerwca 1940 r. Do 1 sierpnia 1944 r. pracowała w Szp. Ubezpieczalni Społecznej przy ul. Czerniakowskiej 231. Na rozkaz władz wojskowych AK współorganizowała zakonspirowany szpital polowy dla potrzeb Bazy Lotniczej «Łużyce», ul. Bandurskiego 24. W Powstaniu Warszawskim przełożona pielęgniarek i szefowa patroli sanitarnych w tymże szpitalu. 5 sierpnia 1944 r., zgodnie z rozkazem Komendanta szp. pol. por. dr. W. Rotta (ps. «Owski») ewakuowała szpital do Opaczy, a dalej do oddziałów partyzanckich w Puszczy Kampinoskiej. Uczestniczyła w ewakuacji rannych z różnych szpitali warszawskich i domów opieki – w ramach działalności w PCK i RGO – do Leśnej Podkowy i Okęcia. Po Powstaniu pracowała jako pielęgniarka w Ambulatorium Biura Odbudowy Stolicy, a następnie w Klinice Dermatologicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Współorganizatorka i przewodnicząca (od 1995 r.) Koła Absolwentek WSP. Była inicjatorką umieszczenia dwóch tablic: w kościele św. Jacka na Starym Mieście, poświęconej pamięci organizatorów powstania wspomnianej szkoły, wykładowcom oraz zmarłym kolegom oraz drugiej – na ówczesnym gmachu tej szkoły, działającej w l. 1921-1944 przy ul. Koszykowej 78, poświęconej tym, którzy w niej pracowali, walczyli i polegli.
Współautorka monografii poświęconej WSP pt. Pochylone nad człowiekiem. Przez całe życie była oddana działalności dla podniesienia rangi zawodu pielęgniarki i upamiętnienia zasłużonych pielęgniarek okresu wojny.
